Een decor van rijstvelden

Geen Ubudcity voor ons vandaag. Liever een trekking door de rijstvelden. Er start een wandeling vanuit ons hotel die als wondermooi wordt omschreven. Het proberen waard. We krijgen een plannetje mee met de routebeschrijving en weg zijn we. Het trappenpad loopt steil naar beneden tot aan een riviertje waar we langs moeten. Het water kabbelt zich een weg tussen palmbomen, lianen en veel groen.

Onderweg passeren we dorpshuisjes met vrouwen die de was doen in de rivier of mannen die durianvruchten plukken uit een boom. We stoppen even om wat verkoeling te zoeken en wat te drinken vlakbij een tempeltje, want het is heet. Tempeltjes zullen we nog overal tegenkomen, al zijn ze niet meteen erg beklijvend mooi. Het is heet en we proberen om zoveel mogelijk in de schaduw te lopen, al lukt dat niet altijd. De kinderen puffen en zuchten, zeker als het steil bergop gaat. Even is de moraal helemaal ver te zoeken als Oscar valt en een ferme schaafwonde oploopt. Het bloedt vrij hevig maar terugkeren is geen optie. We zijn nu al zover. Leon is er ook door van streek, dus die komt op papa’s schouders terecht. Oscar op mijn rug. Ja, reizen met kinderen heeft soms ook z’n moeilijke momenten. Maar we zetten dapper voort. En gelukkig maar want na de obligate kunstwinkeltjes waar de streek rond Ubud zo bekend voor is, komen we in een wondermooi decor van groene rijstvelden terecht, zover je kunt kijken. Echt heel mooi. En toch wel een beetje zoals we Bali verwachten.



Het is ook wat wij het liefst doen, ver weg van de toeristische attracties, middenin de natuur, in de dorpen en tussen de mensen. Oscar en Leon zijn ondertussen ook weer in hun sas en genieten met ons mee.



Na ruim drie uur stappen komen we in Ubud aan waar we de kinderen belonen met een erg westerse lunch: in Casa Luna serveren ze chocoladekoeken, croissants, kaneelkoek of croissant met amandeltjes.












Alice gaat voor de chocoladetaart, een gigantisch groot stuk waardoor ze plots een beetje meme Alice wordt, Fabrice voor de limoentaart. En smullen dat we doen! Af en toe iets Europees tussendoor kan geen kwaad toch?