Afscheid van Java

Vandaag vertrekken we naar Bali. Eiland nummer 2 op onze trektocht. Tijd om even stil te staan bij Java. De vooroordelen die bestaan over Java kloppen volgens ons niet. Javanen zouden kille en afstandelijke mensen zijn maar we zijn er zo geen enkele tegengekomen. Integendeel, ik ben nog nooit zo’n warme mensen en zo’n vriendelijk volk tegengekomen en zo tolerant. Java is een moslimstaat en je ziet overal moskeeën, maar de religie wordt anders beleefd dan in het westen. Heel tolerant voor elkaar en voor de andere godsdiensten. Sugi was een moslima maar bracht ons met veel plezier naar een katholieke kerk in het naburige dorp zodat we dat ook eens konden zien. (grappig trouwens een kerk met letterlijk open deuren en ramen en een Maria of Jezus met een hindoeïstische kroon!). Op Borobudur stonden de moslima’s aan te schuiven om boeddha te omarmen voor een foto in het familiealbum.

Door onze ervaring in andere Aziatische landen proberen we soms een vergelijking te maken. Java lijkt ons een combinatie van India met Vietnam maar dan heel erg netjes. Hoewel Java één van de dichtstbevolkte gebieden is van de wereld (enkel bepaalde regio’s van China en Indië doen beter) is het hier erg clean. Weliswaar hebben ze ook de gewoonte zoals in de meeste zuidelijke landen om hun plastic afval gewoon op straat te gooien. Daar is nog wat werk aan.
Het verkeer daarentegen is chaos. Java is één langgerekte lintbebouwing. Het gebeurt zelden dat je langs de straatzijde nog velden te zien krijgt. Overal huisjes, overal mensen. En die hebben allemaal een brommertje of een auto. De armere mensen hebben een fiets of een becak (die ze soms huren). Deze chaos maakt reizen door Java wat moeilijker. Gemiddelde snelheid in centraal Java is 30 Km/uur. In Oost-Java iets sneller. Dus je moet genoeg tijd uittrekken om van A naar B te gaan. Ik had graag wat langer op Java gebleven. Ik vond het leuker en leuker worden en het laatste hotel in Kalibaru was gewoon een superadres. Een droomplaats om te blijven met de Javaanse eigenares die als een heuse prinses (op leeftijd) werd behandeld door haar personeel (liet zich lang uitgerekt op een bank op het terras haar toetje serveren in een prachtige outfit). Een tuin en de plantage die uit een boekje kwam. Maar ere wie ere toekomt. We reizen met onze kinderen en zij kozen er Prambanan Guesthouse in Yogya en Happy Valley Guesthouse in Bogor als allerbeste uit. Ik heb goed nieuws voor hen. We keren voor onze laatste 2 nachten terug naar Bogor dus er komt noch een toetje op Java. Fabrice.