Vandaag gaan we voor het eerst echt in het nationaal park. Met stijl. Op een olifant als een Maharadja in zijn gloriedagen. We gaan eerst naar het olifantencenter, zo’n 15 minuten te voet van de Mega Inn. Het is 9 uur en al broeierig heet. Als we bij het centrum aankomen is één van de olifantenhoeders de kleinste olifant aan het voeden. Oscar wordt direct gevraagd om te helpen wat hij met veel plezier doet. Een brok brij zo groot als een grote tennisbal wordt rechtstreeks in de mond gebracht en behoedzaam eet de olifant het goedje op. Oscar doet het met flair. Alice en Leon durven eerst enkel de olifant te aaien. Begrijpelijk, echt wel een groot beest. Als ook de grote olifanten erbij komen wordt het even spannend. Een kudde van zes van die kolossen is echt wel imposant. Nog nooit zo klein gevoeld maar de kinderen zien het helemaal zitten. Eerst moeten de olifanten gewassen worden in de rivier. Alice en Oscar gaan meteen mee met de hoeders en onder hun waakzaam oog doen ze flink hun best. Ook achter hun oren worden de beesten mooi gewassen, zonder morren. Leon is na een poosje ook zo flink om mee te wassen onder begeleiding van zijn broer. Daarna mogen we ze gaan berijden. Een rit van één uur door de volle jungle. Met de jongens bij mij op een olifant en de meisjes met een tweede steken we de rivier over en op een onmogelijk paadje trekken de jumbo’s ons de heuvels in. Steil omhoog en als je op zo’n tweetonner zit, is het nog net iets akeliger. Onze olifant Ardana, zo’n 38 jaar en een lichte 2.200 kg zwaar volgt rustig de groep. Het gaat heel steil door een dichtbegroeide jungle. De olifanten zijn eigendom van de Indonesische staat en een paar keer per maand gaan ze werkelijk op olifantenpatrouille door de jungle. De andere dagen worden ze ingezet voor de toeristen of worden ze gebruikt om bomen te verslepen. Het valt op dat de begeleiders met de dieren heel respectvol omgaan en dat de olifanten heel goed luisteren naar de orders. De ondergrond in de jungle is heel sompig en op sommige plaatsen zakken de beesten tot over hun enkels in de blubber. Op veel plaatsen zouden wij gewoon vastzitten. Handige beesten. En de kinderen zijn er helemaal dol op. Na een uur komen we in de buurt van het centrum en moeten we de rivier weer over. Uiteraard gaan de beesten spontaan met de slurf in het water en komen er wat fonteinen aan te pas. Superdagje en de kinderen superblij. En nu met de junglejeep naar Bukit Lawang, wat het hoogtepunt van onze reis zou moeten worden. Fabrice
Vandaag gaan we voor het eerst echt in het nationaal park. Met stijl. Op een olifant als een Maharadja in zijn gloriedagen. We gaan eerst naar het olifantencenter, zo’n 15 minuten te voet van de Mega Inn. Het is 9 uur en al broeierig heet. Als we bij het centrum aankomen is één van de olifantenhoeders de kleinste olifant aan het voeden. Oscar wordt direct gevraagd om te helpen wat hij met veel plezier doet. Een brok brij zo groot als een grote tennisbal wordt rechtstreeks in de mond gebracht en behoedzaam eet de olifant het goedje op. Oscar doet het met flair. Alice en Leon durven eerst enkel de olifant te aaien. Begrijpelijk, echt wel een groot beest. Als ook de grote olifanten erbij komen wordt het even spannend. Een kudde van zes van die kolossen is echt wel imposant. Nog nooit zo klein gevoeld maar de kinderen zien het helemaal zitten. Eerst moeten de olifanten gewassen worden in de rivier. Alice en Oscar gaan meteen mee met de hoeders en onder hun waakzaam oog doen ze flink hun best. Ook achter hun oren worden de beesten mooi gewassen, zonder morren. Leon is na een poosje ook zo flink om mee te wassen onder begeleiding van zijn broer. Daarna mogen we ze gaan berijden. Een rit van één uur door de volle jungle. Met de jongens bij mij op een olifant en de meisjes met een tweede steken we de rivier over en op een onmogelijk paadje trekken de jumbo’s ons de heuvels in. Steil omhoog en als je op zo’n tweetonner zit, is het nog net iets akeliger. Onze olifant Ardana, zo’n 38 jaar en een lichte 2.200 kg zwaar volgt rustig de groep. Het gaat heel steil door een dichtbegroeide jungle. De olifanten zijn eigendom van de Indonesische staat en een paar keer per maand gaan ze werkelijk op olifantenpatrouille door de jungle. De andere dagen worden ze ingezet voor de toeristen of worden ze gebruikt om bomen te verslepen. Het valt op dat de begeleiders met de dieren heel respectvol omgaan en dat de olifanten heel goed luisteren naar de orders. De ondergrond in de jungle is heel sompig en op sommige plaatsen zakken de beesten tot over hun enkels in de blubber. Op veel plaatsen zouden wij gewoon vastzitten. Handige beesten. En de kinderen zijn er helemaal dol op. Na een uur komen we in de buurt van het centrum en moeten we de rivier weer over. Uiteraard gaan de beesten spontaan met de slurf in het water en komen er wat fonteinen aan te pas. Superdagje en de kinderen superblij. En nu met de junglejeep naar Bukit Lawang, wat het hoogtepunt van onze reis zou moeten worden. Fabrice
Geen opmerkingen:
Een reactie posten