Vandaag een lange rit. Van Bukit Lawang over Medan naar het Tobameer. Het grootse binnenmeer van zuidoost-Azië: 1700 km² groot, 450 meter diep en op 818 meter hoogte. Het is in feite een oude vulkaankrater die volledig met zoetwater is gevuld. De afstand die we moeten afleggen om er te geraken, is niet zo groot (350 km) maar in Indonesië zegt afstand niet zo veel. We zullen er toch zeven uur over doen. Belangrijkste is het eiland Samosir dat midden het meer ligt en waar de Batakvolkeren leven. Nu allemaal christenen maar tot 1840 nog kannibalen met een eigen tribale samenleving. Als we in Prapat de overzet (wat een vuile bedoening!) nemen, zien we kleine jongetjes zwemmen rondom de overzetboot in de hoop dat de toeristen geld of andere spullen in het water gooien. De Indonesiërs gooien zelfs gekookte eieren en pindanoten in het water die door de kleine mannen worden opgevist in volle competitie met elkaar. Als de boot vertrekt, worden er ook geldstukken en biljetten in het water gegooid. Ik heb er eentje 100.000 Rp zien uitvissen, toch zo’n kleine 10 €. In sommige streken hier is het gemiddelde maandloon 8 €, een fortuin dus voor de jonge knaap. Hij kreeg wel een grote hap water binnen na zijn blijdschapskreet, maar dat zal hem weinig deren. Na zo’n lange rit, is onze reishonger toch een beetje verzadigd aan het worden. Jammer dat je op Sumatra telkens zo lang onderweg bent voor je op je volgende bestemming aankomt. En nu we ons hoogtepunt hebben gehad, de oerang oetans, zijn we een beetje reismoe geworden. We dromen alweer luidop van ons eigen bedje, een zalige douche, een boterham met choco of bloemkool in de witte saus. Het is pas ver op reis dat een mens weer beseft hoe goed het thuis is. Maar goed, we hebben nog even te gaan. En gelukkig valt ons hotel goed mee. Het doet een beetje communistisch aan, maar de service is opperbest en het ontbijt wordt met veel stijl geserveerd. Bovendien is het uitzicht op het Tobameer wondermooi. Eigenlijkt lijkt het een beetje op het Laggo Majore in Italië, maar dan op zijn Sumatraans.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten