Tangkahan: Into the jungle

Er is elektriciteit van zes uur ‘s avonds tot 12 uur ‘s nachts. Daarna gaan de lichten onherroepelijk uit en wordt alles pikdonker. Moet je naar het toilet, dan kun je best je zaklamp bovenhalen. Zeker als je niet boven een hoop mieren wilt gaan zitten. En de geluiden van de jungle zijn super, maar ze houden je soms wel uit je slaap. De ochtend was dus langzaam begonnen. Meestal is Leon de eerste die zijn ogen opendoet en dan even aan die van mij begint te trekken. Maar Alice had ’s nachts apen gehoord en Oscar maakte al plannen om meteen te gaan zwemmen in de rivier. En dat maakt al veel goed. We moesten pas om 11 uur klaar zijn voor het tuben, dus we hadden alle tijd. Rustig ontbeten met toast en alweer ei - we gaan op den duur nog een indigestie krijgen van al die eieren! En dan nog een paar spelletjes Uno met z’n allen, is altijd leuk om de tijd te doden want ze zijn hier niet van de rapsten om ons een ontbijt te geven.
Het rivierwater blijkt helder maar koud. Maar vooral leuk is de stroming die erop zit. Alice en Oscar zijn als twee vissen in het water. Ze laten zich dan ook met veel plezier meevaren met de stroom. Leon is voorzichtiger maar aan het handje van papa durft hij uiteindelijk toch het water in. Tevasandalen zijn hier een goed idee (Marie, tip, ofwel waterschoenen) omdat er heel veel keien op de bodem liggen en je voeten dan geen pijn doen.
Tegen elf uur staan we klaar om te gaan tuben, benieuwd wat we mogen verwachten want we hebben eigenlijk geen idee. Een Nederlands echtpaar met een zoontje van zes gaat met ons mee. We waren ze gisteren al tegengekomen in het restaurant waar we onderweg zijn gestopt. Blijkt dat er vijf grote binnenbanden van een vrachtwagen klaarliggen waar we mogen opzitten. En we krijgen twee boys mee, één vooraan en één achteraan. Misschien klinkt dat wat eenvoudig maar het was gewoonweg super. Zachtjes glijden we met de stroom mee, de jungle in, om dan even later in een paar stroomversnellingen terecht te komen. De kinderen joelen het uit. Zo wijs! In een prachtig decor van palmbomen en bamboe. Echt onbeschrijflijk. Jammer dat we geen foto’s kunnen tonen want uit schrik voor water op ons fototoestel hadden we het niet mee. Maar de Nederlanders hebben een paar foto’s gemaakt die ze ons gaan doorsturen.
Middagpauze is nog leuker. We stoppen aan een klein strandje waar we te voet door een zij-inham van de rivier moeten op weg naar een heuse waterval met een klein meertje waar we kunnen zwemmen. Echt super leuk. De kinderen genieten. En wij ook natuurlijk. Bovendien krijgen we ter plekke ook nog een lekkere lunch van nasi goreng voorgeschoteld met als toetje ananas en ramboetan. Wat zijn die laatste heerlijk! Ze lijken op lychees maar smaken veel zoeter. Zeker proberen als je die in de winkel bij ons ziet liggen!
Na een lange pauze van een uur of twee, kunnen we weer het water op. Zalig genieten is dat. Aan het eind van de rit keren we te voet terug, door kleine dorpjes echt in the middle of nowhere. We krijgen nog meer ramboetans maar ook manggis te eten. Die laatste zijn zoetzure vruchten met een harde bruine schil met van binnen witte vruchtpartjes. Echt heel lekker! Vinden de kinderen trouwens ook. Daarnaast krijgen we ook durian te proeven, de stinkvrucht, weet je nog. Ze stinkt echt en we vinden ze ook echt niet lekker. We stappen nog een half uur door de jungle en de dorpjes om dan heel enthousiast en voldaan naar ons hotel terug te keren. Morgen mogen we olifanten wassen en op een olifant zitten. Hopelijk wordt dat even leuk als vandaag!