.jpg)
We waren alweer vijf uur onderweg, langs smalle, slechte wegen met veel bochten en draaien. Gelukkig hebben de kinderen op zo’n momenten hun iPods bij. ‘s Ochtends nog een bezoek gebracht aan de plaatselijke markt. Heel mooi, heel echt. Een drukte van jewelste, een ongelooflijk gekakel, kleurrijke mensen die vanalles door elkaar verkopen, vissen die bijna levend gevild worden… Real life op Samosir. Vinden wij super, maar is voor de kinderen - vooral voor Leon- soms wel eens overdonderend. Onderweg nog gestopt bij de Sipisopisowaterval -niet de moeite waard- en het 200 jaar oude dorp Permatang Turba.
Maar het hoogtepunt van de dag was het trouwfeest waarop we onverwacht terechtkwamen. Bij een trouwfeest en een begrafenis worden hier altijd grote borden versierd met bloemen om het feest of de gebeurtenis aan te kondigen. We zijn al heel vaak zo’n borden gepasseerd. Vandaag ook en toen Udin, onze chauffeur, ons vroeg of we wilden gaan kijken, twijfelden we niet. Enerzijds met een beetje schroom, want wie valt er nu zomaar een trouwfeest binnen, maar blijkbaar is dat hier geen probleem want we werden met open armen ontvangen. En natuurlijk moesten we meedansen! Was echt een bijzondere ervaring, vooral ook om de mooie kleren en tradities te zien. Oscar heeft zelfs meegedaan met de dans waarop iedereen al dansend een beetje geld geeft aan de bruid en de bruidegom. Dat doet hij altijd graag!
Vervolgens recht naar ons hotel in Brastagi, een viersterrenhotel. Moet zowat het hoogste zijn wat we hier ooit hebben gehad. Bedoeling is om nog wat te relaxen, een beetje te zwemmen, misschien nog eens naar de plaatselijke fruitmarkt, maar meer staat er niet meer op ons programma. Een beklimming van de vulkaan hier zal voor een andere keer zijn.
.jpg)
We waren alweer vijf uur onderweg, langs smalle, slechte wegen met veel bochten en draaien. Gelukkig hebben de kinderen op zo’n momenten hun iPods bij. ‘s Ochtends nog een bezoek gebracht aan de plaatselijke markt. Heel mooi, heel echt. Een drukte van jewelste, een ongelooflijk gekakel, kleurrijke mensen die vanalles door elkaar verkopen, vissen die bijna levend gevild worden… Real life op Samosir. Vinden wij super, maar is voor de kinderen - vooral voor Leon- soms wel eens overdonderend. Onderweg nog gestopt bij de Sipisopisowaterval -niet de moeite waard- en het 200 jaar oude dorp Permatang Turba.
Maar het hoogtepunt van de dag was het trouwfeest waarop we onverwacht terechtkwamen. Bij een trouwfeest en een begrafenis worden hier altijd grote borden versierd met bloemen om het feest of de gebeurtenis aan te kondigen. We zijn al heel vaak zo’n borden gepasseerd. Vandaag ook en toen Udin, onze chauffeur, ons vroeg of we wilden gaan kijken, twijfelden we niet. Enerzijds met een beetje schroom, want wie valt er nu zomaar een trouwfeest binnen, maar blijkbaar is dat hier geen probleem want we werden met open armen ontvangen. En natuurlijk moesten we meedansen! Was echt een bijzondere ervaring, vooral ook om de mooie kleren en tradities te zien. Oscar heeft zelfs meegedaan met de dans waarop iedereen al dansend een beetje geld geeft aan de bruid en de bruidegom. Dat doet hij altijd graag!
Vervolgens recht naar ons hotel in Brastagi, een viersterrenhotel. Moet zowat het hoogste zijn wat we hier ooit hebben gehad. Bedoeling is om nog wat te relaxen, een beetje te zwemmen, misschien nog eens naar de plaatselijke fruitmarkt, maar meer staat er niet meer op ons programma. Een beklimming van de vulkaan hier zal voor een andere keer zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten